بازگشایی معدن طلای دوم مانتین توسط بلو لاگون

شرکت Blue Lagoon Resources (CSE: BLLG; OTCQB: BLAGF) روز چهارشنبه معدن دوم مانتین (Dome Mountain) در بریتیش کلمبیا را پس از گذشت بیش از 30 سال از آخرین فعالیت اکتشافی بزرگ در این ملک طلا-نقره، بازگشایی کرد.

این پروژه که در فاصله 50 دقیقه‌ای از شهر اسمیتِرز (Smithers) در شمال غربی بریتیش کلمبیا واقع شده است، نشان‌دهنده تغییر قابل توجهی برای این شرکت از اکتشاف به تولید است.

به گفته بیل کرونک (Bill Cronk)، زمین‌شناس ارشد، این ملک دارای پتانسیل “آسمان آبی” قابل توجهی است.

دریافت مجوزهای لازم برای شروع فعالیت معدن

در فوریه 2025، بلو لاگون مجوزهای معدن‌کاری و پساب/تخلیه را از دولت بریتیش کلمبیا دریافت کرد و به یکی از تنها 9 شرکتی تبدیل شد که از سال 2015 چنین مجوزهایی را در این استان دریافت کرده‌اند.

پس از مراسم افتتاحیه در روز چهارشنبه، سهام Blue Lagoon Resources با 3.13% افزایش به 0.66 دلار کانادا رسید و ارزش بازار این شرکت را به 92.91 میلیون دلار کانادا (67.87 میلیون دلار آمریکا) رساند.

برنامه تولید و ظرفیت معدن دوم مانتین

بلو لاگون انتظار دارد پس از بهره‌برداری کامل از تصفیه‌خانه آب، روزانه حدود 150 تن و در مجموع 55,000 تن در سال تولید کند، با انتظار بازیابی حدود 15,000 اونس طلا در سال اول.

انتظار می‌رود اولین انفجار در ماه آگوست انجام شود و تولید اولیه طلا در ماه سپتامبر پیش‌بینی می‌شود. این شرکت قصد دارد قبل از پایان سال به ظرفیت کامل برسد.

معدن‌کاری در رگه بولدر (Boulder Vein) بالاتر از سطح 1290 متری با استفاده از روش برش و پر کردن مکانیزه آغاز خواهد شد.

رانا ویگ (Rana Vig)، رئیس و مدیرعامل شرکت، در نامه سهامداران در 12 فوریه گفت: «در طول چند سال گذشته، ما به طور استراتژیک بیش از 30 میلیون دلار در دوم مانتین سرمایه‌گذاری کرده‌ایم، تا اطمینان حاصل کنیم که وقتی به این نقطه عطف رسیدیم، آماده خواهیم بود تا با حداقل نیاز به سرمایه اضافی، به پیش برویم.»

ویگ خاطرنشان کرد: «اکنون، تنها با حدود 3 میلیون دلار CapEx اضافی، در موقعیتی خواهیم بود که عملیات معدن‌کاری را آغاز کنیم – هزینه‌ای فوق‌العاده پایین در مقایسه با هنجارهای صنعت.»

نحوه انتقال و فرآوری مواد معدنی استخراج شده

سنگ معدن به سطح آورده شده و قبل از حمل با کامیون به تأسیسات آسیاب‌کنی نیکولا ماینینگ (Nicola Mining) در مریت (Merritt) تحت یک توافق‌نامه فعال، ذخیره می‌شود. سنگ باطله در زیر زمین باقی خواهد ماند.

این پروژه از دسترسی جاده‌ای در تمام طول سال و یک تصفیه‌خانه آب تازه راه‌اندازی شده بهره می‌برد.

بلو لاگون بدون بدهی باقی مانده است و افزایش قریب الوقوع تولید تا حدی از طریق تأمین مالی تقریباً 5 میلیون دلاری که اخیراً بسته شده، تأمین می‌شود. این شرکت همچنین 3.6 میلیون دلار در اختیار دارد و به یک خط اعتباری بدون وثیقه از شریک آسیاب‌کنی خود، نیکولا ماینینگ، دسترسی دارد.

نقش جوامع محلی در احیای معدن

حمایت محلی در احیای دوم مانتین نقش اساسی داشته است.

چهار نفر از ده کارگر فعلی سایت، از اعضای ملت اول لیک بابین (Lake Babine First Nation) هستند که این پروژه در قلمرو سنتی آن‌ها واقع شده است.

به عنوان بخشی از توافق خود با جامعه بومی، این شرکت بورسیه‌هایی را برای آموزش جوانان بومی برای نقش‌های معدن‌کاری زیرزمینی ارائه خواهد کرد.

برندا پاتریک (Brenda Patrick)، کارمند ملت اول لیک بابین در این سایت، در مصاحبه‌ای با MINING.com گفت: «این یک فرصت عالی برای یادگیری کار زیرزمینی برای ملل اول است… فرصت خوبی وجود دارد که به جوانان خود آموزش دهیم که زیر زمین چیست تا همه بتوانیم با هم به عنوان یک نفر کار کنیم.»

مسیر توسعه و گسترش معدن دوم مانتین

برنامه فعلی معدن پنج سال به طول می‌انجامد و صرفاً بر منطقه رگه بولدر دارای مجوز متمرکز است.

بلو لاگون قصد دارد مجوزهای اضافی برای استخراج مناطق عمیق‌تر زیر سطح 1290 متری و گسترش به رگه آرژیلیت (Argillite Vein) مجاور را دنبال کند. این مرحله بعدی می‌تواند در صورت مطلوب بودن نتایج اکتشاف، تولید را به طور قابل توجهی افزایش دهد. زیرساخت‌های موجود معدن و پیشرفت نظارتی، موقعیت خوبی را برای رشد مرحله‌ای آن فراهم می‌کند.

به گفته بیل کرونک، زمین‌شناس ارشد، این ملک دارای پتانسیل “آسمان آبی” قابل توجهی است، با 15 رگه کوارتز کربنات با عیار بالا که شناسایی شده‌اند و 90 درصد از سایت 21000 هکتاری هنوز کشف نشده است.

احیای یک پروژه قدیمی

اکتشاف در این منطقه از سال 1898 آغاز شد، زمانی که اولین رگه‌های معدنی توسط دبلیو.بی. فارست (W.B. Forrest) به ثبت رسید.

کانی‌سازی طلا در این ملک به اواخر دهه 1800 بازمی‌گردد و کارهای قابل توجه سطحی و زیرزمینی تا سال‌های 1923-1924 انجام شده بود.

اکتشاف تجدید شده در دهه 1980 منجر به کشف سیستم رگه بولدر در سال 1985 توسط نوراندا (Noranda) شد.

معدن‌کاری زیرزمینی به طور مختصر در اوایل دهه 1990 تحت یک سرمایه‌گذاری مشترک بین تیمینز نیکل (Timmins Nickel) و هابسبورگ ریسورسز (Habsburg Resources) انجام شد.

هنگامی که عملیات در ماه مه 1993 متوقف شد، معدن حدود 43,900 تن سنگ معدن با عیار متوسط 0.35 اونس در تن طلا تولید کرده بود.

آخرین مالک پروژه، گاوین ماینز (Gavin Mines)، این ملک را به مدت 12 سال در اختیار داشت و بیشتر زیرساخت‌ها و توسعه زیرزمینی را تکمیل کرد.

در مجموع، بیش از 80 میلیون دلار توسط مالکان قبلی، از جمله گاوین ماینز، تیمینز نیکل و نوراندا، در این پروژه هزینه شده است.

بلو لاگون این پروژه را در سال 2020 به دست آورد و از آن زمان بر حفاری و توسعه سیستم رگه بولدر متمرکز شده است.

نویسنده: Bruno Venditti
منبع مقاله: Blue Lagoon reopens Dome Mountain gold mine